bedenden ayrılmış şiir

Yürüyorum, evde değilim.

Yürüyorum,
Nereye gittiğimi
Kim olduğumu bilmeden.

Yol: Sonsuz
Hava: Sisli
Ben: Yürüyorum

Bilmiyorum evin yerini
Sonsuz kez adımlıyorum yolu.
Sonsuz kez tekrarlıyorum

Yürüyorum,
Evde değilim.

Bağ dokusu çözülüyor
Birer birer sözcüklerin,
zihnimin.
Sadece fiziksel seslere dönüşüyor

Yürüyorum,
Evde değilim.

Bir iksiri damıtıyorum
Her adımda ve
Yoğunlaşan damlalar,
Çözülen düğümler,
Bütünleşik evren...

Sonsuz kez adım atıyorum
Yeni malzemeler katıyorum iksire
Onları da damıtıyorum.
Gittikçe küçülüyor her şey
O kadar ki kayboluyorlar,
Hakikat kalıyor geriye.

Yürüyorum,
Evde değilim.